σοφία...

Οι άνδρες περνούν μαμά...
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου & Didier Barbelivien
Μουσική: Francois Bernheim
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου


Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μου στέλνουν πάντα καρτ-ποστάλ
Από νησιά, μαμά.
Κι είναι πολύ συχνά,
Μποέμ αρτίστες, μουσικοί Αμήχανα παιδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Προσφέρουν δώματα με θέα Σε βαθειά νερά.
Τους νιώθω μυστικά, Να επιθυμούν ωκεανούς
Μα πάει η καρδιά ρηχά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα'θελα να φέρω κάποιονλίγο πιο κοντά.
Μ'αυτοί περνούν, μαμά,Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Αστέρια που αφήνουν ίχνη οι νύχτες του έρωτα.
Με βία που ζητά,Ενός αδέσποτου παιδιούΝα κλέψει την καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Πώς θα'θελα να φέρω κάποιον λίγο πιο κοντά.
Μ'αυτοί περνούν, μαμά.
Κι αφήνουν ρέστα στην καρδιά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Μ'ένα χαμόγελο που μοιάζει με γκριμάτσα πια.
Κι αφού χτυπούν, μαμά,
Μ'αφήνουν με τα όνειρά μου,Μόνη μου ξανά.

Οι άντρες περνούν, μαμά.
Τί θα κερδίσω αν φέρω κάποιονΛίγο πιο κοντά.
Αφού περνούν, μαμάΚι αφήνουν ρέστα στην καρδιά


-απλά το διαβασα και θυμήθηκα τη μελωδία. φωνές που μένουν στο μυαλό και ξυπνάνε το πιο σημαντικό κέρδος του ανθρώπου. την ανάμνηση...