Μηχανή Άμλετ

Κάνε θεε μου να σπάσω το σβέρκο μου την ώρα που θα πέφτω από τον πάγκο της μπυραρίας...

Διακοπές μέσα και πάνω στο χιόνι...

Θέλουν και επιμένουν να βάλουν τον κόσμο να κάνει διακοπές, να περικόψει τις δουλειές. Αλλά τι θα κάνει όλος αυτός ο κόσμος στον ελεύθερο του χρόνο; θα βλεπει τηλεόραση;θα διαβάζει περιοδικά; θα κάνει μανικιούρ ή θα γράφει στα περιοδικά πόλης; πόσο θα αντέξει ένας άνθρωπος υπερδραστήριος στην αδράνεια;αυτή η μετάβαση δημιουργεί τραύμα, ποιος θα την θεραπεύσει; κανείς, αλλωστε αυτό είναι το σχέδιο να πέσει το ηθικό, οι αντοχές, τα όνειρα.Κλεισμένη η ασχήμια τους σε μια γυαλα και να πέσει στη θάλασσα, μποτίλια, να ταξιδέψουμε σε καρυδότσουφλο όσος χρόνος μένει ακόμη..

Coming back...

Πολυ πολυ καιρό έλειψα, αναρωτιόμουνα που είμαι και τι μπορώ να πω.Είναι καιρός αφού η στάχτη έχει αρχίσει και καταλαμβάνει όλη την περιοχή να πω ότι θέλω, όπως είπε ένας φίλος για να μείνει κάτι εδώ, αφού στον πραγματικό κόσμο ότι και να φτιάξω γκρεμίζεται, γιατί όχι δηλαδή...
Ξεκινάμε!