09 Δεκεμβρίου, 2008

Σαν τον ποντικο στη στέγη...

Η δεύτερη μέρα των καταστροφών άρχισε να μπαίνει στο ρυθμό της ρουτίνας...για τον τηλεθεατή...σαν τις βόμβες στη Καμπούλ...η έκπληξη είναι κάπως μειωμένη, τώρα πια όλα τα περιμένουμε, καθώς και την εξάπλωσή της σε όλη την πόλη.
Τα πρωινά είμαι σαν ποντικός, τρυπώνω σε ένα λεωφορείο ή στο μετρό και σκαω μύτη στη Χαριλάου Τρικούπη, ναι, λίγο πριν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, τα μόνα γραφεία αντιπολίτευσης στον πλανήτη που φυλάσσονται 365 μέρες το χρόνο!και συναντάω τις φάτσες των "ανδρων των ΜΑΤ" που το μάτι τους γυαλίζει αυτές τις μέρες, που κοιτάνε γυναίκα και είναι έτοιμοι να της ορμήσουν, που κρατάνε τα δακρυγόνα σε τσιγκινα κουτάκια και καπνίζουν ψιλοαμέριμνοι, ψιλοετοιμοπόλεμοι. και επικρατεί στο δρόμο μας μια νεκρική ησυχία, αυτή που προμηνύει ανησυχία και κρυφή δραστηριότητα. Ανεβαίνω στο ποντικίσιο γραφειάκι μου, συναντώ κόσμο που παρά τις δυσκολίες μετακίνησης έρχεται να πάρει λεφτά και κατά τις 3.00 φεύγω. Μη τυχόν και νυχτώσει. Και βγουν οι κακοι, οι κουκουλοφόροι, που μάλιστα από ότι ακουω πρέπει να είναι και ΣΥΡΙΖΑ (έχουμε στυλ σαν Έλληνες, με την ταυτότητα και τη μαγκιά μας) και εγώ πρέπει να είμαι μέσα, σαν την κοκκινοσκουφίτσα.
Σήμερα ανέβηκα και τη Σκουφά. Τα μπαρ με τις σαμπανιες και τις μπόμπες πήγαν από ..μπομπα...Μαύρες σακκούλες σκεπάζαν τις τζαμαρίες.Ένας προνοητικός για να γλιτώσει το νεο χτυπημα κόλλησε και χαρτάκι από εκτύπωση υπολογιστή "ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΗ" για να παρει με το μέρος του τους κακούς και μη χαλάσουν τη προσοψη που πριν μια βδομάδα ανακαίνισε...και πιο πάνω σκουπιδοσακκούλες μαύρες. και κλειστά όλα. σήμερα δεν ήπιε κανείς καφε...
Και κατέβηκα προς Νομική, ρημαδιό ο Βαράγκης και ένα JEEP ήταν για μουσείο, καμμένο ως εκεί που δεν παίρνει.Στη γωνία οι "΄άνδρες των ΜΑΤ", περιμένανε...εμένα ή τους κουκουλοφόρους, ή τους κακούς, ή όλους μας που ίσως τολμήσουμε μια μέρα να γίνουμε κακοί, ή και να παραμείνουμε ως έχει, απλά θα τολμήσουμε να πουμε μια αντίθετη κουβέντα;
Τη μισώ αυτή τη σύγχυση, αυτό το φόβο, αυτό το μπέρδεμα και την κατασκευή εικόνων και ιδεών.Πολύ χαμηλά. Και αυτή τη φορά δεν ξερω αν θα γεννήσει κάτι αυτή η καταστροφή. Και το φοβάμαι γιατί διάλογος δεν γίνεται.Αυτή η ευκαιρία να ακουστεί κάτι, πάλι χάθηκε. και θα ξυπνήσουμε με τους ίδιους απέναντί μας αύριο. Πιο αγριεμένους. Δεν πιστεύω ότι η αστυνομία είναι ο εχθρός, εχθρός είναι η εξουσία και η προπαγάνδα της. Ακούω τα παντα και συνεχώς θυμάμαι τις απολύσεις στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, θυμάστε, τα πρωτα σημάδια λογοκρισίας. και παλι θα μείνουμε στην ωμή βία και στα καμμένα μαγαζιά, γιατί δικαιοσύνη ποτέ δεν αποδίδεται εδώ κάτω, μόνο τα χαλια μας ανακυκλώνουμε.
Ο ποντικός έχει ήδη φτάσει σε ασφαλές λιμάνι και περιμένει...τη σειρά του...

08 Δεκεμβρίου, 2008

ΓΑΜΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Ναι ρε, καψανε το δεντρακι ,το ψηλότερο της Ευρώπης, ναι ρε, εγινε πρωτοχρονια λίγο πιο νωρίς, γιατί άλλαξε η χρονιά, μη σας πω και η βλαχοπρωτευουσούλα μας. "Αυτή δραματική νύτα που ζούμε"..λεει η τρελή που ασχολείται με το χριστουγεννιάτικο δεντράκι και όχι με το παιδί που το τσακίσανε και το είδαμε όμορφα και καλά όλοι μας. τον χτυπάγανε στο κεφάλι και του περάσανε χειροπέδες για να τον διαλύσουν κάτω από τη στοά. "Για τις περιουσίες των μικρομεσαίων, ρε γαμώτο" θα φωνάζανε οι "άντρες των ματ"....ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΛΙ; ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΑΣ ΜΑΡΑΝΕ Ή Ο ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΘΑ ΚΑΕΙ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗ, ΜΗ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ........

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ "ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ" ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!Βλεπω ενα χοντρο Αβραμόπουλο στο βήμα της Βουλής που φοράει τη στυλάτη οδύνη του. ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΨΕΜΜΑ, ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΟΡΟΙΔΙΑ, ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ. Η Αρένα άνοιξε και τα λιονταρια περιμένουν, καιρός να πέσουν μέσα κάποιοι που ξέχασαν να ακούνε και μόνο μιλάνε με λόγια πλαστικά.

07 Δεκεμβρίου, 2008

Προμελετημένο έγκλημα...

Το διάβασα στον "ανεμο"(naftilos.blogspot.com) και ειμαι μαζί του 100%. στημενο και άκρως αηδιαστικο, ντροπιαστικό και εξευτελιστικό.΄Πνιγεσαι και που το σκεφτεσαι. Αν δολοφονουμε τα μωρά μας, καλυτερα να μη τα αφήνουμε να βγουν απο το μαιευτήριο. Σε ενα κωλοχώρι σαν την Αθήνα, γίνονται τα εγκληματα των μεγαλουπόλεων και των κοινωνιών ακραίων (πραγματικά) ανισοτήτων. ΣΚΑΤΑ, καθε μέρα και χειρότερα. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΑΛΛΟ.
και ως συνήθως μπερδευονται οι αναρχικοί με τους χουλιγκανς και οι ακροαριστεροί με τους φασίστες. Η σύγχυση που επικρατεί στο χαλασμενο μυαλό των περισσοτέρων μεγαλώνει από τα επαναλαμβανόμενα πλάνα και τη ψευδή διασπορά ειδήσεων. παρτε λίγο ακόμη κλιμα τρόμου. κλειστείτε μέσα και κυρίως ψωνίστε φαγητό, τα Προάστια του Παρισιού ανάψανε τις φωτιές στα Εξάρχεια. Κύριε Σαρκοζί βοηθείστε τον αδυνατισμένο κύριο Υπουργό Δημοσίας Αναρχίας και Αταξίας.
Αν δεν δουμε αρπυστριοφόρα της αστυνομίας, χαιρετήστε με σοβιετικα...

21 Νοεμβρίου, 2008

vatopuzzle.pbwiki.com

Μπαινουμε τώρα... στο νόημα...!Μπραβο σε οποιον είχε την ιδέα!
παντως αν γινόνταν να υποχρεωθεί η μονή να κάνει και αυτή μια "δωρεα" στη χώρα τα 50 εστω μυρια, δεν θα ήταν κακό....για ένα συγχωροχάρτι βρε αδερφε...

Όχι στο όνομά μας!

Με αφορμή το πρωτόγνωρο κύμα απεργιών πείνας από τους κρατούμενους στις Ελληνικές φυλακές αλλά και την εγκληματική αποσιώπησή του από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, για τη Δημοκρατία και την προάσπιση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων καλούμε όλους όσους διατηρούν μπλογκς, διαδικτυακά φόρα και όχι μόνο να δημοσιεύσουν ταυτόχρονα και συντονισμένα στις 20 Νοεμβρίου 2008, ημέρα Πέμπτη, το παρακάτω (υπό διαμόρφωση) κείμενο.
Όχι στο Όνομά μας
“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”. –Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08
“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω” - Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08
Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.
Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.
Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.
Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.
Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Την 21η Νοεμβρίου το κείμενο αυτό θα σταλεί σε όλα τα μέλη του κοινοβουλίου και σε όσο το δυνατόν περισσότερους φορείς μέσων μαζικής ενημέρωσης με την προτροπή της αναδημοσίευσής του. Το κείμενο προς αποστολή θα φέρει τους υπερσυνδέσμους (URL) από όλες τις ιστοσελίδες, που το υιοθέτησαν.

14 Νοεμβρίου, 2008



αυτό μάλιστα, είναι μια προταση σοβαρή

κάτι πίσω...

Δυστυχώς από πολύ νωρίς στη ζωή μου είχα μια προαίσθηση ενός τέλους που πολύ σύντομα θα έφτανε. Το ερώτημα, εξίσου νωρίς, που ανέκυψε ήταν: ζώ σα να ειναι καθε μέρα η τελευταία ή παραιτούμαι και βυθίζομαι στην αδράνεια για να απολαύσω τις τελευταίες στιγμές ηρεμίας;
Η σύγκρουση θέλει κότσια και δεν υπήρξαν ποτέ αρκετά παραδείγματα που θα μας παρέσυραν σε μια επιλογή ΖΩΗΣ ακόμη και σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης.

Μακάρι να υπάρχει θεός μήπως και μείνει κάτι πίσω...

08 Οκτωβρίου, 2008

The question is to buy or to sell...

Το ερώτημα ειναι να πάρουμε μετοχές της Εθνικής τώρα που πέφτει ή θα πέσει κι άλλο και οι ευκαιρίες θα είναι πιο μεγάλες....
Πάντα στη κρίση κάποιοι βγαίνουν ευνοημένοι...

07 Οκτωβρίου, 2008

Περασε καιρος...

Πέρασε πολύς καιρός. σκέφτομαι τι να γράψω και τελικά αποφασίζω να σιωπώ. Η "κατάρρευση" ήταν καιρός πριν που είχε έρθει αρκεί να περπατούσες με τα μάτια ανοιχτά και να διάβαζες λίγο μόνο εφημερίδα. Ωστόσο όπως όλα τα τρομακτικά, σε σοκάρουν τόσο που αδρανοποιούν τα αντανακλαστικά. Τι να πω; ότι έχω διαβάσει για τα "Κραχ" αλλά η πραγματικότητα είναι πάντα πιο αποστομωτική; Να πω ότι δεν μπορώ να φανταστώ το μετά (ποσο χαμηλα θα παει) και να αναπαράξω τις εκδοχές περι καταστροφής του κόσμου ή περί ελεύσεως της Δευτέρας Παρουσίας;
Δε συμφωνώ ότι τα μικρά και ασήμαντα δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούν. Πάντα με αυτά ασχολούνται οι άνθρωποι ακόμη και στον πόλεμο. Θα πει κανείς, ότι και τώρα πόλεμο έχουμε, τρίτο παγκόσμιο, αλλά με νέους τρόπους, κάποιοι αυτοεξοντώνονται λόγω της πίεσης που οι άλλοι εμμέσως ασκούν. Θα μετράμε σε λίγο πόσοι τρελλάθηκαν ή αυτοκτόνησαν από την απελπισία της οικονομικής καταστροφής.
Ομολογώ ότι δεν ξέρω τι να κάνω.Παρακολουθώ και συγκρίνω με όσα έχουν παρέλθει. Μη νομίζετε αυτό το καινούριο βάρος που προστίθεται σε όσα ήδη υπάρχουν κάνουν την κατάσταση οριακή, και ας λέμε ο ένας στον άλλο "υπομονή θα έρθουν καλύτερες μέρες", καταβάθος πόσο το πιστεύουμε;

12 Αυγούστου, 2008

Περί βιλών και άλλων θαυμάτων

Reicher Russe kauft 500-Millionen-Euro-Villa
Schöner wohnen: Ein russischer Geschäftsmann hat an der französischen Riviera für die rekordverdächtige Summe von einer halben Milliarde Euro die Belle-Epoque-Villa "Leopolda" erworben. Um wen es sich bei dem zahlungskräftigen Käufer handelt, ist jedoch nicht bekannt.

Δηλαδη, την ώρα που Ρώσσοι στρατιώτες μάχονται, σκοτώνονται και εξαφανίζονται, οι Ρώσσοι επιχειρηματιες αγοράζουν βίλες στα ομορφότερα σημεία της Ευρώπης. Πιο πανω αναφέρει την αγορά από έναν τέτοιο επιχειρηματία της βίλας "Leopolda" έναντι 1.5 ευρώ στην Κυανή Ακτή....
βεβαια κάτι παρόμοιο συμβαίνει στη Χαλκιδική, την Κρήτη, κτλ, κτλ

περίεργος μήνας ο Άυγουστος, μάλλον ο πιο επικίνδυνος από όλους. Πόλεμος των 6 ημερών; πάλι; μάλλον ζήσαμε πολύ καιρό ειρηνικά, και ήρθε η σειρά μας.
Συνιστώ σε όσους παίρνουν διαζύγιο ή εστω χωρίζουν από μια σχέση να διαβάζουν εφημεριδα φανατικά, σίγουρα τα δικά τους προβλήματα θα φανούν πολύ μικρά και θα τα ξεπεράσουν πιο γρήγορα. το αίμα που φαίνεται είναι πιο τρομακτικό από μια καρδιά που "ματώνει"

22 Ιουλίου, 2008

"WITHOUT"- Ετοιμαστείτε για γροθια στο στομαχι

Ταινία με πολλά "άνευ" και "γιατί"


18 Ιουλίου, 2008

Το άλλο με το τζιπ cherokee του Δημάρχου το ξέρετε?

"Πλήρωσαν χρέη του δήμου από τις δωρεές για τους πυρόπληκτους" άρθρο της σημερινης "Ε"http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=85016512
Αυτοί είμαστε όταν παίρνουμε θεσεις σε δημαρχιακα/νομαρχιακα και πάσης φύσεως συμβούλια.

το άλλο με το πολιτιστικό κέντρο Αστυνομίας το ξέρετε?

Ημέρα Τετάρτη στη βουλή σε συζήτηση το σχέδιο νόμου για το πολιτιστικό κέντρο της Αστυνομίας. Άκουσα ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, ΠΑΣΟΚ, όλοι το καταψήφισαν και ΄κατήγγειλαν την καταστρατήγηση των κανόνων δόμησης και τον ακρωτηριασμό του χώρου πρασίνου του Γουδιού για να χτίσουν κατι που θα υπερβαίνει σε επιφάνεια το σημερινό κτίριο της Αστυνομίας, θα περιλαμβάνει υπόγεια γκαράζ και χώρους, θα χτιστεί από ιδιωτη και όλα αυτά για να "διδάσκεται η ιστορια της αστυνομίας" προκειμένου να αποφευγονται λάθη του παρελθόντος....Για διευθυντή αναζητούν κάποιον με γνώσεις πάνω στο διεθνες έγκλημα και θητεία στο εξωτερικό!για να διοικεί το ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ.
Άλλοι είπαν ότι ο ιδιώτης κάτι θα ζητήσει για αντάλλαγμα (τι????????), αλλοι ότι αμερικανοί πράκτορες θα εκπαιδεύονται (??), άλλοι ότι ειναι υποπτο να χτίζει κτίριο τεράστιας επιφάνειας με γκαραζ και υποδομες ηλεκτροτεχνικές για να διδάσκεται η ιστορία και όλοι συμφώνησαν ότι προτιθενται να φτιαξουν άλλο ένα ΕΚΤΡΩΜΑ στην περιοχή Γουδιου!!!

Προσωπικά βαρέθηκα την ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,την ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ κ την ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!!!!!!!!!

16 Ιουλίου, 2008

http://www.spiegel.de

Ich dusche seltener =κάνω ντους πιο αραια....

Οι Γερμανοί ξέρουν να επιβιώνουν και όταν η κοινωνία τους περνάει κρίση, τα μέσα ενημέρωσης αντί μόνο να διαπιστώνουν το πρόβλημα, παρουσιάζουν λύσεις...Άλλοι αραίωσαν την πολυτέλεια του να κάνεις ντους, άλλοι θερμαίνουν μονάχα το υπνοδωμάτιο του παιδιού τους και άλλοι πήραν τα ποδήλατα (σε όλη τη διάρκεια του χρονου)!
πως το βλέπω ότι θα ξανανοίξουν οι τσαγκάρηδες, οι μαραγκοί και οι γανωτες....και φυσικά θα κλείσουν οι κρεοπώλες και οι Delicieux...

04 Ιουλίου, 2008

ΔΙΧΩΣ ΜΝΗΜΗ

Σε δωμάτιο ενός ξενοδοχείου με παχιά μοκέτα, μεγάλο υπέρδιπλο κρεβάτι, με μεγάλη τζαμαρία χωρίς πόρτα με θέα στη μεγάλη πόλη. Μια γυναίκα πάνω στο κρεβάτι δείχνει κουρασμένη. Κοιτάει το ενυδρείο με το μπλε φως. Χτυπάει η πόρτα. Η Δάφνη νομίζει ότι είναι η υπηρεσία δωματίου. Αρνείται να ανοίξει. Το άτομο συνεχίζει να χτυπάει επίμονα. Τελικά ανοίγει. Μια γυναίκα με βινύλ παντελόνι, βαμμένη και ψηλά τακούνια μπαίνει κρατώντας μια σαμπάνια στο χέρι. Η Δάφνη δείχνει να μην την ξέρει. Η γυναίκα είναι προκλητική. Κάθεται σε μια πολυθρόνα απέναντι από το κρεβάτι δίπλα στh τζάμαρία. Η Δαφνη έχει ταραχτεί. Η Δάφνη είναι καιρό μόνη και πήγε στο ξενοδοχείο (που είχε περάσει ένα βράδυ με έναν άγνωστο που μετά χάθηκε) Η γυναίκα με το βινύλ είναι το είδωλο της Δάφνης. Στη διάρκεια του έργου βγάζει τα υπερβολικά ρούχα και μένει με ένα ίδιο φόρεμα με της δάφνης. Είναι αυτή, αλλά αρχικά εμφανίζεται σαν η γυναίκα που η Δάφνη θα ήθελε να ήταν. Η Δάφνη αρνείται αυτό που όλοι ξέρουν, ότι είμαστε μόνοι και η ευτυχία κρατάει για λίγο. Και ότι τίποτα δεν είναι όπως το νομίζεις. Η διάλυση της μοναξιάς. Συνύπαρξη στο όλο του σύμπαντος. Όλα είναι θέμα σκέψης. Η απογοήτευση είναι μια παρεξήγηση, το αυτονόητο της ύπαρξης υπερβαίνει τα πάντα

03 Ιουλίου, 2008

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ...

"Λυσσασμένη γάτα".
Έργο με σημερινές αναφορές. Μια οικογένεια, με μυστικά και πάθη. Οι χαρακτήρες συγκρούονται και εκρήγνυνται. Το μυστικό για την έκρηξη είναι το αλκοόλ που κρύβεται στη πρόσμιξη. Ο Μπρικ πίνει και μέσα στο κεφάλι του είναι οι φωνές της Μάγκυ και του φίλου του. Η Μάγκυ μιλάει δυνατά, πολύ δυνατά και ακατάπαυστα και τρελαίνει αυτόν όπως και εμάς. Μονότονοι διάλογοι που εμπεριέχουν πάντα ένα «σ αγαπώ» σχεδόν απονεκρωμένο. Ο Μπρικ ωραίος και δυνατός, αθλητής παροπλισμένος, πνίγει στο ποτό το μεγάλο «αν» που οδήγησε το Σκιπερ στο θάνατο και αυτόν στην αυτοκαταστροφή. Όλα θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς αν είχε άλλο πατέρα, αν δεν μισούσε τη Μαγκυ, αν αγαπούσε τον εαυτό του και εάν παραδεχόνταν την αλήθεια.
Η παράσταση ήταν συγκλονιστική με ένα κοράκι στην κορυφή του σκηνικού. Οι ερμηνείες ήταν γεμάτες ένταση και ακρίβεια στην έκφραση, την κίνηση και την αισθαντικότητα. Η σκηνοθεσία ήταν κλασσική και τοποθετούσε το έργο σε χρόνο απροσδιόριστο χωρίς σκηνογραφικές ή ενδυματολογικές ανακατευθύνσεις. «ΑΗΔΙΑ»- ECKEL, «ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ» οι λόγοι ύπαρξης του πρωταγωνιστή και του πατέρα του.
όταν εισαι νέος αυτά σε ενοχλούν, όταν μεγαλώνεις τα συνηθίζεις.

27 Ιουνίου, 2008

Πισω εδώ...

Ήρθα και εγώ μετά από δυο εβδομάδες σε νοσοκομεία, με λιποθυμίες, κρίσεις και γέλια πανικού. Ένα καλοκαίρι όλο ΣΙΜΕΝΣ ή αλλιώς ΤΙΜΕΝΣ(τι μέν΄(ει) και τα σχετικά. Δεν ξέρω τελικά αν θέλω να γίνουν εκλογές ή όχι, γιατί πόσο χειρότερο θα είναι το μέλλον είναι επίσης άγνωστο.
Το σημερινό αφιέρωμα της "Ε" στον Καραγάτση νομίζω ότι κρύβει λίγη ελπίδα για να ανταπεξέλθει κανείς στις δύσκολες εποχές.
Η Βουλή έκλεισε, αρα τα μάτια μας πρέπει να ανοίξουν, διότι ως γνωστόν τα πιο σημαντικά, και επικίνδυνα νομοσχεδια και νόμοι περνούν το καλοκαίρι....

12 Ιουνίου, 2008

Εδω Βουλή, εδώ βουλή...

Εχθές τα μικρά παιδιά της Βουλής συζητούσαν το θέμα του δημοψηφίσματος για την Ευρωσυνθήκη. Οπότε ο κύριος Αλαβάνος λέει : ακόμη και αν συμφωνούσαμε με το περιεχόμενο, ακόμη και αν δεν υπήρχε καμία διαφωνία θα έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα για να εκφραστεί ο λαος. Ζηλεύω τους Ιρλανδους που το έκαναν, ναι τους ζηλεύω!

Γιατί δεν πάει στην Ιρλανδία, όπου θα γίνει κηπουρός και όχι πολιτικός, διότι αυτός δεν είναι πολιτικός λόγος. Δηλαδή η άποψη του λαου είναι πιο σημαντική από την ουσία της συνθήκης. Ο τύπος πιο σημαντικός από το περιεχόμενο. Και ποιος θα ενημερώσει το λαό κύριε Αλαβάνο; Τα κανάλια σας; Οι εφημερίδες σας και τα ραδιόφωνά σας που είναι τίγκα στο κόκκινο. Ποιον κοροιδεύετε; Εάν σε αυτό το ρημαδοσπιτο που λεγεται Βουλή ή καλύτερα καφενείο της Βουλής συζητούσατε επί της ουσίας και υπήρχε διάλογος θα είσασταν «αντιπρόσωποι» και όχι άτομα που μιλούν για τον εαυτό τους και την παρέα τους.

Και ασχολούμαι με τον Αλαβάνο, γιατί υποτίθεται ότι έχει τη διάθεση να αρθρώνει λόγο. Αλλά εάν έτσι αντιλαμβάνονται τον πολιτικό λόγο, συγγνώμη αλλά δεν θα πάρω…

11 Ιουνίου, 2008

Στον βυθό της κενότητας

Η θανατολογία έχει γίνει προσφιλές σπορ των ελληνικών ΜΜΕ. Θυμάμαι προ καιρού τα κουτσομπολίστικα περιοδικά μιλούσαν για την κατάθλιψη του συγκεκριμένου προσώπου και για τα προβλήματα (προφανώς) που αντιμετώπιζε. Δεν διαφωνώ ότι υπάρχει μια διαφοροποίηση μεταξύ δημοσίων προσώπων και ανωνύμων πολιτών, αλλά όχι να φτάνει σε σημείο εξευτελισμού της ανθρώπινης ύπαρξης. Το δικαίωμα να αυτοκαταργηθείς, το να προκαλέσεις το θάνατό σου με τις ενέργειές σου, ακόμη και το να απολαύσεις μέχρι θανάτου, είναι ιδιαιτερότητες και προσωπικές επιλογές. Μόνο που σε αυτή την κοινωνία, τη φριχτή που (επέλεξα να) ζω θα περάσουν χιλιετίες μέχρι να αντιληφθούν, τι σημαινει κοιτάω τη δουλειά μου και ασχολούμαι με τα σοβαρά και όχι τις αρλούμπες. Κενό, κάθε μήνυμα που στέλνουν είναι κενό περιεχομένου.

08 Ιουνίου, 2008

φυσαει αερας δροσερος..

none of us are free..Με τις αλυσίδες να παίρνουν βάρος, όσο και οι τιμές παίρνουν ύψος. Μόλις τελείωσα το "Εσεις που με ακούτε" της υπέροχης Λ. Αναγκωστάκη, με τους προφητικούς ισχυρισμούς του Χειμωνά. Ξένοι σε μια χώρα που τους κήρυξε εξόριστους, προερχόμενοι από μια πατρίδα που στους δρόμους σε τσαλακώνει σα χαρτί και στο σπίτι σε πιέζει σαν σφυρί να σε κατεβάσει από τον τρίτο όροφο στο υπόγειο.

το ερώτημα είναι να γίνουμε μέτοχοι στο διαδικτυακό κανάλι του Κουλογλου, ή να το θεωρήσουμε μια έξυπνη για τα ηλίθια ελληνικά δεδομένα προσπάθεια που σε ένα χρόνο θα αγοράσει τις μετοχές μας στο μισό για να το πουλήσει στον Δ..; business is business  και την αλήθεια τη μαθαίνουμε πάντα πολύ αργά, εμείς οι απέξω.
Δεν ξέρω,  θα ρισκάρω να δουμε τι θα γίνει.

Και κάτι που δεν ήξερα. Από τον Άυγουστο το ελληνικό κράτος δεν θα ελέγχει ούτε ένα δρόμο, πλήν κάτι μικρών επαρχιακών....

Να' ναι καλά η Δεξιά του Κυρίου!

19 Μαΐου, 2008

ενα τραγούδι πριν το τέλος;

Αυτό δεν ήθελα να το δώ. Πρώην φίλους που θαύμαζα για το κουράγιο τους και την έμπνευσή τους, να τους βλέπω σαν ξεδοντιασμένα ζώα. Μόνο η νεότητα σου αφήνει κάποια ελάχιστα στοιχεία ελπίδας να πορεύεσαι. Μετά τα 45 πηγαίνεις αλλού. Χάνεσαι και ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου στα 63 που έχεις περάσει το όριο. Δεν μου αρέσει να βλέπω την παλιά ένταση εξατμισμένη. Να ψωνίζει από σουπερμάρκετ διαλογής ή να ψάχνει σε κάδους για σκουπίδια. Δεν μου αρέσει. Με θλίβει. Τόσο βαθειά που ούτε εγώ ξέρω. Είναι σα να κόβονται τα νήματα. Δεν μένει τίποτα να θαυμάσω; Τίποτα να ζηλέψω και τίποτα να επιθυμήσω ; Ξέρω ο πόλεμος άρχισε, το ακούω ηδη την τελευταία δεκαετία, τώρα είμαστε στο τελικό στάδιο που μετράμε τους νεκρούς πριν την ερήμωση. Και τι να κάνω; Να σιγοτραγουδώ τα τραγούδια της απομόνωσης.Vielleicht um mich zu erleichtern, ein bischen….

16 Μαΐου, 2008

Λιοντάρια και κουνέλια


Καθε μέρα τα στόματα ανοίγουν όλο και πιο πλατιά. Τι θα μείνει αφού μας φάνε ολόκληρους; Μέσα σε ένα χρόνο έχουν αλλάξει όλα.

13 Μαΐου, 2008

Την χαρά της επανάστασης θα την έχουν οι Emo...

Η λογοκρισία φαίνεται πως θα είναι ένα από τα καινούρια δεδομένα που έρχονται να εδραιωθούν με απίστευτη ταχύτητα όπως η ακρίβεια. Η λογοκρισία που ξεπεράστηκε κάποια στιγμή στην τέχνη, επανέρχεται δριμύτερη σε όλες τις μορφές. Ακριβώς επειδή ουδείς αναντικατάστατος, ο νεοφιλελευθερισμός ανακαλύπτει τους καλλιτέχνες τους, τους δημοσιογράφους και ρεπόρτερ και τους υπηρέτες του σε όλους τους τομείς. Χωριζόμαστε σε καλούς και κακούς με μια τάση επιδίωξης του κακού που ίσως αποφέρει πιο πολλά χρήματα. Πώς να πιστέψω ότι σταμάτησαν το ρεπορτάζ του Κουλογλου. Επειδή η κινέζικη πρεσβεία θα έκοβε οφέλη στην ελληνική κυβέρνηση; Δηλαδή η εικόνα έχει τέτοια τρομακτική δύναμη; Τελικά οι μάζες ακούνε ή δεν ακούνε; Αφυπνίζονται ή κοιμούνται; Γιατί μονο στη δικτατορία συμβαίνουν γεγονότα παράλογα που κινούνται από υπερβολικούς φόβους που εξισορροπούνται με την άσκηση όλων των μορφών βίας. Τελικά, εμείς που ακούγαμε για το Πολυτεχνείο στις γιορτές του σχολείου, θα είναι η ώρα να το ζήσουμε, αλλά δεν θα έχουμε το χρόνο να αφήσουμε τη δουλειά, να πάμε. Τη χαρά της επανάστασης θα την έχουν οι Emo…

12 Μαΐου, 2008

Μιλάμε για τους άλλους...

Δεν είμαι πια σε θέση να μιλάω για τις «συνήθειές τους» για τα «ελαττώματά τους», για τις «ανάγκες τους», για τις «επιθυμίες τους», δηλαδή για τους άλλους ανθρώπους. Ό καθένας είναι αλλού. Άλλοι φοβούνται την άνοδο της θερμοκρασίας και άλλοι απλά προβλέπουν την έκλειψη των τζακιών από τα σπίτια. Άλλοι δηλαδή φοβούνται και άλλοι συνήθισαν στις απειλές. Άλλοι λυπούνται τα παιδάκια που πέθαναν στην καταστροφή και άλλοι τα «καλοτυχίζουν» που γλίτωσαν την πείνα και την εξαθλίωση. Η κουβέντα πάντοτε ατελείωτη ανάλογα με το ποιος είσαι και τι χρόνο έχεις να ασχοληθείς, ή πόσο η μοίρα υπήρξε σκληρή μαζί σου. Δεν έχω ιδέα τι θέλουν οι άλλοι δίπλα μου. Δεν συζητάμε. Και κυρίως δεν καταλαβαίνω. Έχω ακούσει από τις πιο απλές μέχρι τις περισσότερο πολύπλοκες επιθυμίες. Και συχνά κάτι συμβαίνει και όλα σταματούν. Όλα παύουν ή συνηθέστερα αναπροσδιορίζονται. Μπαίνουν σε άλλο καλούπι. Όμως όλα αυτά είναι απλή παρατήρηση, δεν είναι γνώση. Δεν πιστέυω όσους μιλούν για όλους εμάς, για την πτώση μας, για το μέλλον μας. Δεν έχουν ιδέα. Όσοι γενικολογούν δεν ξέρουν τι θα πει η ζωή του καθενός. Η «κοινωνία του καναπέ», δεν υπάρχει. Όλοι έχουν άποψη, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι παθητικοί, συλλήβδην όλοι, είναι μόνο όσοι είναι σε κάθε εποχή παθητικοί. Μη γελιόμαστε μπήκαν στον 21ο αιώνα μόνο οι κοινωνίες που εφάρμοσαν στην παιδεία τα πορίσματα της επιστήμης και της σκέψης. Εμείς διδάσκουμε στα παιδιά εδώ και 20 χρόνια τα ίδια πράγματα!
Γενικεύσεις χωρούν μόνο σε πράγματα που αναγκαστικά μαθαίνουμε από τις τυποποιημένες πηγές. Γιατί έτσι ξέρουμε τι κυκλοφορεί. Σε ότι αφορά τρόπο σκέψης και λειτουργίες και αντανακλαστικά, αυτά είναι τόσο εξατομικευμένα που δεν χωρεί τυποποίηση και κατηγοριοποίηση.

09 Μαΐου, 2008

Βαρεθηκα...

Βαρέθηκα να μη μπορώ να ελπίζω. Βαρέθηκα να βλέπω κάθε μέρα και άλλη τιμή στον καφέ που πίνω και στο κουλούρι που αγοράζω. Βαρέθηκα το ένα φλυτζάνι καφέ να κοστίζει όσο το μισό δοχείο. Βαρέθηκα κανείς να μην είναι υπεύθυνος για τίποτα. Βαρέθηκα να μου λένε ότι δεν θα πάρω σύνταξη, ότι δεν μου φτάνει ο μισθός να ζήσω μόνη μου, αλλά θα πρέπει να αποκτήσω παιδιά για να πάνε στο στρατό και να πληρώνουν εισφορές. Βαρέθηκα να μην παίρνω επιστροφή από την εφορία γιατί πληρώνομαι κάτω από χίλια ευρώ αν και είμαι 30 ετών και δουλεύω ήδη εξι χρόνια. Βαρέθηκα να μου έρχονται λογαριασμοί που δεν έχω να πληρώσω και που κατά το ήμισυ και παραπάνω πηγαίνουν στο κράτος.Βαρέθηκα να θεωρούνται οι άντρες μαλάκες και οι γυναίκες μαλακισμενες και να μη βγαίνει νόημα γενικώς. Βαρέθηκα να βράζω το καλοκαίρι από τη ζέστη και να μην πρέπει να βγαίνω «χωρίς καπέλο και αντηλιακό και να κολυμπώ στις δώδεκα το μεσημέρι» που καίει ο ήλιος. Βαρέθηκα να φοβάμαι μη γίνω παχύσαρκο, με καρδιοπάθειες, καρκίνο ή μελάνωμα πλάσμα. Βαρέθηκα όταν ανεβαίνω ένα δρόμο να προσέχω μη με πατήσει το μηχανάκι που έρχεται παρανόμως αντίθετα, και όταν είμαι στο πεζοδρόμιο να με πατήσουν ποδήλατα, μηχανάκια και λοιπά τροχήλατα. Βαρέθηκα να μη μπορώ τη νύχτα να περπατήσω ελεύθερα σε κάθε δρόμο της πόλης. . Βαρέθηκα να πρεπει να σκεφτώ χιλιάδες πράγματα, ενώ κανείς δεν σκέφτεται για μένα. Βαρέθηκα να μην έχω το δικαίωμα να ελπίζω σε τίποτα.

04 Μαΐου, 2008

"περίεργη γιορτή"..

ΕΙΚΟΝΑ 1 

Αυτό το Πάσχα ήταν μάλλον της ενηλικίωσής μου στη χώρα της φαιδρας πορτοκαλέας..Δεν ψήσαμε αρνί και αντί για κοκορέτσι βρέθηκα σε ένα νεκροταφείο για νεκρό από την επιστροφή  του Πασχα. Πλεον φαντάζομαι ότι σχεδόν όλοι σε αυτή  τη χώρα έχουν μια τέτοια εμπειρία. όλη αυτή η οδύνη και ο θυμός. Σε αυτή την περίπτωση έφταιγε ένας νεαρός που έτρεχε με 150 και δεν μπορεσε να ελέγξει το αμάξι. Γνωστή ιστορία φαντάζομαι. Και μετά ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν το ακριβό ρολόι του νεκρού, όπως και η χρυσή αλυσίδα.
ΕΙΚΟΝΑ 2
Πήγα, λόγω προγενέστερου προγραμματισμου στην Ηλεία. Στην επιστροφή έβλεπα πινακίδες "ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 3 ΧΛΜ"!!!!, τουλάχιστον 5 σε αριθμό!Αντί να φτιάξουν το δρόμο βάζουν πινακίδες! Για να τρομάζουμε λιγάκι περισσότερο και να ξαχνάμε το ξεπούλημα του ΟΤΕ ή των ΟΛΠ;;;;;τι είναι αυτά; ευτυχώς τη γλίτωσα αυτή τη φορά, αλλά εκεί κάτω δεν ξαναπάω.
ΕΙΚΟΝΑ 3
Επισκέφτηκα την πολη της Ολυμπίας. Τα ξενοδοχεία προς Ζαχάρω παραμένουν σε πράσινο και δροσερό περιβάλλον. Τίποτα δεν πειράχτηκε, ούτε το ωραίο κτίριο της Εθνικής, ούτε το νεοκλασσικό του παλιού μουσειου, μόνο λιγάκι καρβουνιάστηκε ο αρχαιολογικός χώρος, και βάψαμε το Κρονιον με χρώμα πράσινο!!!!!!!!!!!!!!!
ΕΙΚΟΝΑ 4
τι να κάνω το βράδυ, είδα τη 'ΝΑΝΑ" του Γκοντάρ. Με μια φυσικότητα, φτωχές γαλλιδούλες στρεφόνταν στην πορνεία για να βγάλουν "εύκολα" χρήματα. Τότε δεν θα είχε γεμίσει και το Παρίσι με Ρωσσίδες και Ουκρανές...Τωρα "ευκολο" χρήμα βγάζουν μόνο οι σεϊχηδες...
η φυσικότητα που παρουσίαζε το θέμα ο Γκοντάρ σχεδόν σόκαρε. Σε μια εποχή που υπήρχε έστω και υποκριτικά μια ηθική. η απώλεια της ηθικής, κάνει τη σημερινή ανάγνωση του έργου φτωχή. Μόνο οι δυσκολίες παραμένουν.

ΕΙΚΟΝΑ 5
Καλό μήνα και ευτυχισμένη, ερωτική άνοιξη...

22 Απριλίου, 2008

σαυρίτσες και φιδάκια..

Δυο από τα θεματα που ακούω κάθε μέρα είναι α) η βλακεία σαν κυρίαρχο στοιχείο της ελληνικής κοινωνίας και β) η λογοκρισία σαν ζήτημα κρίσιμο και ακόμη μη συνειδητοποιημένο. Θεωρώ ότι ήδη πολλά χρόνια τώρα, τουλάχιστον από το 1999 σιγά σιγά κυριαρχούν και τα δυο. Αθόρυβα και συστηματικά. Ειναι ιδιαίτερα απογοητευτικό, εκεί που διαβάζεις και θαυμάζεις τα αντίθετα, να φτάσεις να καταπίνεις τα χειρότερα. Πάντα η ελευθερία πνεύματος και λόγου είχε ένα τίμημα, αλλά νομίζω ότι ποτέ δεν ζήτησαν από τον κόσμο να πει τη γνώμη του ανοιχτά, για να του κλείσουν το στόμα αμέσως μετά. Αρκετά με τις αντιφάσεις που γδέρνουν το δέρμα της εποχής μου. όλα αλλάζουν για να καταντήσουν ολόιδια με λίγο πριν. Ο Γ. θεοτοκάς ασφυκτιούσε το 1945 και είχε τις ενοχές και τις αμφιβολίες που εκφράζουν όλοι στα περιοδικάκια και τα βιβλία. "Μονο ακίνητος γλιτώνεις από τα φίδια"- δεν νομίζω, γλιστράνε πιο αθόρυβα και πιο γρήγορα από την ακινησία σου.
Μια νεαρή κοπέλα, γύρω στα 35, δήλωσε ότι δεν έχει καμία σχέση με την ενημέρωση, την επικαιρότητα και εν γένει ότι συμβαίνει στο χώρο της πολιτικής και της κοινωνίας. Στην ουσία, οι ενεργοί πολίτες θα πρέπει να μετριούνται στα δάκτυλα. Σε αυτούς νομίζω αξίζουν τα εύσημα που έχουν το κουράγιο να δίνουν χρόνο και ενέργεια από τη σύντομη ζωή τους για να κτυπούν τα φίδια....
Κατά τα λοιπά, οι Mizens δυστυχώς σταμάτησαν. Μήπως είναι ένα βρώμικο κόλπο του γερμανού κολοσσου για να περικόψει "δαπάνες";

17 Απριλίου, 2008

2800..

Γεμάτη μαλλί, με κλάμα διακριτικό και με κλειστά ματάκια ήρθε στο κόσμο η Δανάη. Το λέω και δεν το πιστεύω. Το πιο μεγάλο θαύμα, τα παιδιά. Ευλογημένα τα παιδιά όλου του κόσμου! Τέτοιες μέρες δεν σε ενοχλεί η απεργία, το θράσος, η κακία. Επιτέλους μια μέρα καθαρή, να τη θυμάμαι για πάντα.

15 Απριλίου, 2008

ΠΗΡΑ ΠΤΥΧΙΟ!

Πηρα και το δευτερο πτυχίο μου!Πλέον είμαι και..επικοινωνιολόγος και θα φορέσω τήβεννο για δεύτερη φορά!Εκείνος ο όρκος μονο που σε αναγκάζουν να πεις ειναι λιγάκι ζόρικος. Στην πρώτη μου ορκωμοσία απέφυγα την ανύψωση των δακτύλων, και σίγουρα και αυτή τη φορά θα το επαναλάβω.
Φυσικά και δεν σπούδασα για να βρω καλύτερη δουλειά, απλά και μόνο το καταδιασκέδασα. Μακάρι να είχαν όλοι αυτή τη χαρά και αυτη τη βιβλιοθήκη, να συμπληρώσω.
Το μόνο που μου έμεινε είναι το ρίγος όταν κάποιο μάθημα πήγαινε καλά, ή κέρδιζα τα θετικά σχόλια στις προφορικές εξετάσεις, όπου μονάχα η τύχη διαφοροποιεί τον έναν από τον άλλο.
Φαντάζομαι δεν θα ξαναβρεθώ στα θρανία, εκτός και αν δεν αντέξω εκτός. Θα δούμε...

11 Απριλίου, 2008

ΑΝΤΙΟ ΑΝΤΙ..

όπως πάντα λιγο αργά έμαθα για το τέλος του ΑΝΤΙ. Το γνώρισα πριν 5 χρόνια, όταν μας έδινε στο χέρι ο Μ. τεύχη του για να διαβάσουμε τα αστεία του και τα άρθρα κριτικής του. Εγώ που μεγάλωσα στην εποχή του "ΚΛΙΚ" και του "ΝΙΤΡΟ" έβλεπα ένα περιοδικό χωρίς καθόλου διαφημίσεις καταναλωτικών αγαθών και με πολύ περιεχόμενο και με πολύ διάλογο. Δηλαδή πράγματα ξένα για τον Ελληνικό Τύπο, πολύ περισσότερο σήμερα. Έμαθα θέματα που έμειναν κρυφά για χρόνια, για την πολιτική ιστορία του τόπου και διάβασα φωνες από όλους τους χώρους. Μπήκα και στα γραφεία τους. Άνθρωποι όλο πάθος και βουτηγμένοι στο μελάνι και το πληκτρολόγιο του υπολογιστή, περιτριγυρισμένοι από παλιά τεύχη. και το ραδιόφωνο πάντα ανοιχτό. Εκεί έκανα την πρώτη μου "παρακολούθηση", παρακολουθούσα το Μ. να γράφει, με ένταση και με το δάχτυλο στο μπροστινό δόντι, όλο περίσκεψη. Γνωρισα και τον papou, διάβασα βιβλία της ΄Αντειας και θαυμασα τη θέα από το υπέροχο σπίτι όταν γινόνταν ρίψεις ιδεών για τους ΑΝΤΙ ολυμπιακούς. Να, μια μικρή αφορμή να ξυπνήσουν αναμνησεις. Όπως αυτή του Φεστιβάλ στην Ευελπίδων, με κουζίνα από όλο τον κόσμο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λεγόνταν Συνασπισμός και ακόμη ο Κωνσταντόπουλος φιγουράριζε αντί του Αλέξη.. Τελικά δεν έχω παράπονο, κάτι αλλάζει στη χώρα αυτή, ίσως όλα παίρνουν μια γυαλάδα trendy και αποσύρονται οι παλιές αξίες, αλλά κάτι αλλαζει.

Καλό ταξίδι ΑΝΤΙ μακάρι οι ιδέες του περιοδικού να μείνουν ζωντανές και ανεξίτηλες στο μυαλό όλων όσων έχουν την τύχη να ακούν και να βλέπουν με τις αισθήσεις ξύπνιες.

31 Μαρτίου, 2008

Τον βρηκαμε το γατο..

Τελικά το γάτο τον βρήκαμε...ήταν πίσω από το σπίτι...
Περιεργο σαββατοκύριακο, με πολύ δουλειά και υπολογιστή. όταν βλέπεις τον κόσμο μέσα από τον υπολογιστή είναι αλλιώς, έχεις περιέργεια να διαβάσεις μέχρι το τέλος, δνε βιάζεσαι να προσπεράσεις με το αμάξι σου ή να περάσεις το φανάρι.Βέβαια διαβάζεις και ανοησίες του στυλ, "δεν θα ξαναβρώ τα κεφτεδάκια της μαμας" και ότι μια πόλη μπορεί να είναι βόθρος, υπερβολές κοινώς αλλά οκ, τουλάχιστον είναι μια άποψη διαφορετική από τη δική μου. γιατί δεν ξέρω αν έχει προσέξει κανείς άλλος, έχουν εκλείψει οι γνώμες και οι απόψεις. πολλοί επαναλαμβάνουν τετριμμένες κουβέντες. Απορώ, δεν βαριούνται;

Θα δω δυο ελληνικές ταινίες που θα βγούν με μεγάλη περιέργεια.: Διόρθωση και σκέψη 52.

28 Μαρτίου, 2008

Σκόρπιες σκέψεις

Είναι κρίμα που κάθε μέρα συμβαίνει κάτι που δεν επιτρέπει να φεύγουμε αισιόδοξοι από τη δουλειά και να γυρνάμε σπίτι. Σήμερα μια συνάδελφος έχασε το γατάκι της. Τον γάταρο δηλαδή, αφού από τα γηρατειά δεν ακούει,μόνο μυρίζει. Ένα μέντιουμ της είπε να βγάλει μαι κονσέρβα με ψαράκι για να το μυρίσει και να γυρίσει. Η ίδια ήταν χάλια. Χειρότερα από το να έχανε κάποιο γκόμενο, όπως το είπε η ίδια. ΤΟ δέσιμο ανθρώπου με ζώο ομολογώ ότι δεν το ξέρω. Εδώ καλά καλά το δέσιμο ανθρώπου με άνθρωπο δεν ξερω αν θα προλάβω να μάθω..
Ωστόσο άλλη ήταν η αφορμή για να γράψω. Η άνοδος της θερμοκρασίας. που το 2070 θα είναι 41 βαθμοί στην καλύτερη περίπτωση. Και φυσικά δεν θα ζω. όμως αυτό θα σημαίνει ότι πρέπει να επιλέξω αν θα φέρω κάποιον στον κόσμο για να ζήσει κάτι τέτοιο. και σίγουρα αυτή η σκέψη είναι χιλιοειπωμένη, αλλά πραγματικά δεν ξέρω πόσοι πιστεύουμε αυτά που διαβάζουμε και πόσοι τα θεωρούμε υπερβολές. Από εκεί νομίζω ότι ξεπηδά η ελπίδα. Μακάρι να υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι ανάμεσά μας, για να έχει πλάκα...

24 Μαρτίου, 2008

ποιος θα πετρωσει αυτή τη φορα;


Πληκτρολόγιο και άλλες πολυτέλειες..

"Παγκόσμια κρίση-χειρότερη από αυτή του του 30' "-δηλαδή όσα λίγα ξέραμε θα χαθούν. πως να πιστέψω πως από εκεί που επιθυμούσα το i-phone θα βρεθώ με no-phone και το γλίστρημα στα πλήκτρα θα είναι και αυτό μια πολυτέλεια. "Πολυτέλεια", λέξη κοντά στο "Συντέλεια" και ούτω καθεξής.
Εχθές συζητούσαμε τι θα συνέβαινε σε έναν εμφύλιο στην Ελλάδα. Ομόφωνα αποφανθήκαμε ότι μέσα σε μια μέρα θα είχαμε αλληλοκαρφωθεί και χαφιεδαστεί (σαν το "¨διασκεδαστεί") και παρακαλώ επιτρέψτε μου το γλωσσοπλαστικό συναίσθημα, και με λίγα λόγια αφανιστεί...
Ιστορικά είναι η ώρα να το ξαναζήσουμε. Μη ξεχνάμε, από το 74' είναι η μεγαλύτερη περίοδος ειρήνης που έχει διανύσει αυτό το καταραμένο κράτος, καιρός να τελειώσει.
Δεν πιστεύω ότι μπορεί καποιος να φανταστεί την πορεία μας μετά από 15 χρόνια. Θα ήθελα έναν "ακτιβιστή-ομοφυλόφυλο" [καινούριο επάγγελμα..] να κάνει μια πρόβλεψη. Όταν όλα χάνονται και αυτοί ασχολούνται με το γάμο, σίγουρα κάτι ξέρουν παραπάνω...
Τόσα χρόνια ακουγα για τη γενιά του μηδενός, για το "τελος", για την "last day", και μάλλον ήρθε. Αν δεν πονέσει, καλώς να έρθει, όσο πιο γρήγορα μπορεί..

19 Μαρτίου, 2008

Σημερα

Σήμερα δεν μπορεσα να απεργήσω, γιατί οι προθεσμίες δεν επέτρεπαν να λείψουμε από το γραφειο. Είμαστε κοντά στο κέντρο και είδα τα πράσινα ανθρωπάκια σε δράση, κλειστά τα Εξάρχεια, και μια περίεργη σιωπή που άπλώνεται κάτι τέτοιες μέρες που μυρίζει δακρυγόνα. "Έφτασαν στο άβατο των Εξαρχειων", υπάρχει θέμα λοιπόν...Διάβασα στα blogs που υποκατέστησαν τις απεργούσες εφημερίδες τις δηλώσεις του Παπανδρέου και του Αλαβάνου, ελπίζω μόνο να μη στοιχηματίσουν κάποιοι όπως στο ΠΡΟΠΟ ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Παλιά διαβάζοντας ιστορία, είχα δεί πως μονο οι επαναστάσεις και οι απεργίες αλλάζουν κάτι, όμως πια ούτε αυτό είναι αρκετό.
Το μονο ενδιαφέρον που προχωράει παρακάτω την (ελληνική σκέψη) είναι η επικαιρη ενασχόληση με τις κατασκευές ταυτοτήτων και προκαταλήψεων, "οι ευνοουμενοι", οι "λουφαδόροι", οι έτσι και οι αλλιώς. Δηλαδή κάποιοι διανοουμενοι μιλάνε για το πόσα κουτάκια κουβαλάμε στο μυαλό μας και πως έτσι παίρνουμε θέση στα κοινωνικά θέματα. Εξεπλάγην. Ξαφνικά μίλησαν. Αλλά είναι αργά να δουν το φως όλοι αυτοί που βολεύονται στις προκαταλήψεις τους. Το οκτάωρο είναι μια θυσία στους εργοδότες, έτσι γράφουν τα συνθήματα ΄και ίσως να μην είναι και τόσο πολύ αφοριστικά όσο ακούγονται. Σεβασμός λοιπόν στους διπλανούς μας, για να μή γίνουμε όλοι δωσίλογοι όταν έρθει η ώρα του πολέμου...

14 Μαρτίου, 2008

Όλα είναι θεμα λίπους..

όπως και να το κανεις οι επιλογές κρίνονται από την ποσότητα λίπους που κουβαλάει κανείς. η αυτοπεποίθηση, η πειθώ, η τολμη, τα νεύρα, η διεκδίκηση, η παραίτηση. Τα άκρα (του πολύ και του ελάχιστου λίπους) εξισώνονται καθώς κατα βάθος όλοι είμαστε ίδιοι, έτσι έχουμε φαινόμενα ένας ξερακιανός και ένας ευτραφής να έχουν την ίδια νευρικότητα και αυταρχικότητα....

05 Μαρτίου, 2008

Συννενοηση

Μιλούσα δυο μέρες με 2 εξηντάχρονους και δεν μπορούσαν με απλά λόγια να μου πουν τι θέλουνε. είναι δύσκολο να λες αυτό που σκέφτεσαι και αυτό που θέλεις από τους άλλους.πολύ

03 Μαρτίου, 2008

Ανησυχία για την εν θερμώ νομοθετική ρύθμιση των blogs

from Αστέρης Μασούρας by (Asteris Masouras)
Ακολουθεί δελτίο τύπου της ομάδας freebloggers και της πρωτοβουλίας digitalrights.gr σχετικά με τις διαρροές για την επικείμενη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στα blogs και το διαδίκτυο.
Αθήνα, 2 Μαρτίου 2008
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο. Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην όμως η μη κατηγορηματική διάψευσή τους από την Κυβέρνηση δεν επιτρέπει εφησυχασμό.
Ως Έλληνες πολίτες και bloggers, με διαρκή αγωνία για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, στον τόπο μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε κανενός είδους ρύθμιση που θα φέρει την Ελλάδα κοντά σε διεθνώς δακτυλοδεικτούμενα μελανά παραδείγματα χωρών που καταπατούν τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών τους, όπως η Κίνα, η Βιρμανία και η Αίγυπτος. Εξάλλου, υπενθυμίζουμε, εξακολουθεί να εκκρεμεί δικαστικά η υπόθεση blogme.gr, η οποία, ως απόπειρα ποινικοποίησης του απλού υπερ-συνδέσμου (link), μας εκθέτει στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα.
Διανύοντας μια εποχή κατά την οποία η ιδιωτικότητα συρρικνώνεται διαρκώς και τα κάθε λογής απόρρητα υποχωρούν σε βάρος των πολιτών, χάριν κρατικών και όχι μόνο σκοπιμοτήτων, και κατά την οποία το άτομο, ως μονάδα, συνθλίβεται από οικονομικά και επικοινωνιακά μεγαθήρια, διατηρούμε την πεποίθηση ότι η διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία είναι στοιχειωδώς απαραίτητη εγγύηση για την εξασφάλιση τής ελεύθερης ατομικής έκφρασης, της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του υγιούς δημόσιου διαλόγου.
Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει, υπό δικαστικές εγγυήσεις, την ταυτοποίηση ψευδώνυμων ή ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου στις περιπτώσεις που τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην ελεύθερη έκφραση και στην ιδιωτικότητα, σταθμιζόμενα με την ανάγκη προστασίας άλλων σοβαρών έννομων αγαθών, κρίνεται ότι πρέπει να υποχωρήσουν. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αυτορρύθμιση των ψηφιακών κοινοτήτων, θεωρούμε ότι είναι επαρκές για την προστασία από έκνομες αντικοινωνικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται μέσω του διαδικτύου.
Επισημαίνουμε ότι η νομοθέτηση εν θερμώ και καθ' υπερβολή εκθέτει τη νομοθετική διαδικασία για έλλειψη νηφαλιότητας, απροσωποληψίας και ρυθμιστικής συνοχής.
Υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνία των blogs δεν συνιστά κλειστή κάστα για λίγους, με συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά αποτελεί καθρέφτη όλης της κοινωνίας, ανοιχτό πεδίο έκφρασης για οποιονδήποτε πολίτη.
Συνεπώς,
Καλούμε την κυβέρνηση να δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της και να διαψεύσει απερίφραστα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο.
Καλούμε το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών φορέων να λάβουν θέση απέναντι στα σχέδια αυτά και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία στο μέλλον η οποία θα έχει παρόμοια παράλογα χαρακτηριστικά.
Επιφυλασσόμαστε για στενή παρακολούθηση του ζητήματος και για ανάπτυξη κάθε μορφής οργανωμένης δράσης (επικοινωνιακής, νομικής, θεσμικής).
Υπογράφουν οι ιδιοκτήτες των blogs,
http://www.221.gr
http://aeisixtir.blogspot.com
http://www.amarkos.gr/blog
http://argos.wordpress.com
http://arxediamedia.blogspot.com
http://asopossos.wordpress.com
http://www.blogspace.gr
http://chouvi.blogspot.com
http://www.e-rooster.gr
http://erimitis.blogspot.com
http://freegr.blogspot.com
http://giaskepsou.blogspot.com
http://gmargari.wordpress.com
http://www.greekalert.com
http://greekmme.blogspot.com
http://gtziralis.com
http://www.helion.cc/blog
http://histologion-gr.blogspot.com
http://inlovewithlife.wordpress.com
http://karounos.gr/blog
http://krogias.blogspot.com
http://larisaperivallon.wordpress.com
http://magicasland.com
http://metablogging.gr
http://mikroanalogo2.blogspot.com
http://naftilos.blogspot.com
http://nassoskappa.blackwhitemag.net
http://nefelikas.wordpress.com
http://www.nylon.gr
http://oikologio.gr
http://oneiros.gr/blog
http://www.oraelladas.gr/blog
http://papanotas.wordpress.com
http://www.perlikos.gr
http://petcoke.wordpress.com
http://plagal.wordpress.com
http://postnuclear-icehouse.blogspot.com
http://radio936.blogspot.com
http://reality-tape.com
http://rodiat7.blogspot.com
http://sofianidis.blogspot.com
http://stefadouros.blogspot.com
http://syrizaglyfadas.blogspot.com/
http://www.tassosdi.blogspot.com
http://tsimitakis.wordpress.com
http://tzonakos.blogspot.com
http://uroborus.wordpress.com
http://voteforliberty.wordpress.com
http://vrypan.net
http://webz.gr
http://ziouzios.blogspot.com
http://uroborus.wordpress.com
http://freeaction.blogspot.com
http://badtasteradio.blogspot.com
http://anadasosi.blogspot.com
http://kozima.blogspot.com

και η πρωτοβουλία digitalrights.gr για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο Καλούμε όσους bloggers στηρίζουν το κείμενο αυτό να το αναρτήσουν στα ιστολόγιά τους.
Περισσότερες πληροφορίες
Για την ομάδα freebloggers: Ζαφείρης Καραμπάσης (chocolatehorizon at yahoo.gr), Θωμάς Τζήρος (tom.tziros at gmail.com)
Για την πρωτοβουλία digitalrights.gr: Αστέρης Μασούρας (asterios at gmail.com)

26 Φεβρουαρίου, 2008

φοβος

-μαζί με το φόβο για τον άνθρωπο χάσαμε και την αγάπη γι αυτόν, τον σεβασμό μας γι αυτόν, την ελπίδα σ αυτόν, ακόμη και τη θέληση γι αυτόν,. Τώρα πια η θέα του ανθρώπου μας κουράζει- τι άλλο είναι σήμερα ο μηδενισμός, αν όχι αυτό το πράγμα;...Έχουμε κουραστεί από τον άνθρωπο...

[Γενεαλογία της Ηθικης, Ι 12]

21 Φεβρουαρίου, 2008

SARAH KANE, "4.48"

‘4.48′ αντιγράφω μία σκηνή, σε μετάφραση της Ρούλας Πατεράκη:



να επιτυγχάνω στόχους και φιλοδοξίες

να ξεπερνώ εμπόδια και να επιτυγχάνω υψηλές επιδόσεις

να αυξάνω τον αυτοσεβασμό με την επιτυχή άσκηση του ταλέντου

να υπερνικώ τους αντιπάλους

να ασκώ έλεγχο και επιρροή στους άλλους

να υπερασπίζω τον εαυτό μου

να υπερασπίζω τον ψυχολογικό μου χώρο

να δικαιώνω το εγώ

να προσελκύω την προσοχή

να φαίνομαι και να ακούγομαι

να συγκινώ, να καταπλήσσω, να γοητεύω, να αιφνιδιάζω, να διεγείρω, να ψυχαγωγώ, να διασκεδάζω ή να ξελογιάζω τους άλλους

να είμαι ελεύθεση από κοινωνικούς περιορισμούς

να αντιστέκομαι στην καταπίεση και στον καταναγκασμό

να είμαι ανεξάρτητη και να δρω ανάλογα με τις επιθυμίες μου

να περιφρονώ τους τύπους

να αποφεύγω τον πόνο

να αποφεύγω την ντροπή

να ξεπλένω παλιές ταπεινώσεις αναλαμβάνοντας εκ νέου δράση

να διατηρώ τον αυτοσεβασμό μου

να καταστέλλω το φόβο

να ξεπερνώ την αδυναμία

να ανήκω

να είμαι αποδεκτή

να πλησιάζω και να επικοινωνώ ευχάριστα με τους άλλους

να συνομιλώ φιλικά, να λέω ανέκδοτα, να ανταλάσσω συναισθήματα, ιδέες, μυστικά

να επικοινωνώ, να συνομιλώ

να γελάω και να κάνω καλαμπούρια

να κερδίζω τη στοργή του επιθυμητού Άλλου

να προσκολλώμαι και να παραμένω πιστή στον Άλλον

να απολαμβάνω αισθησιακές εμπειρίες με αυτόν τον καθεξόμενο Άλλον

να τρέφω, να βοηθώ, να προστατεύω, να ανακουφίζω, να παρηγορώ, να υποστηρίζω, να νοσηλεύω ή να θεραπεύω

να με τρέφουν, να με βοηθούν, να με προστατεύουν, να με ανακουφίζουν, να με παρηγορούν, να με υποστηρίζουν, να με νοσηλεύουν ή να με θεραπεύουν

να σψηματίζω αμοιβαίως ευχάριστες, μόνιμες, συνεργατικές και ανταποδοτικές σχέσεις με τον Άλλον, με έναν όμοιο

να με συγχωρούν

να με αγαπούν

να είμαι ελεύθερη

20 Φεβρουαρίου, 2008

Φύση

Την είδα στο in.gr σχετικά με όντα που βρέθηκαν στο βυθό της ανταρκτικής. Αναρωτιέμαι, αν με απασχολούσε πιο πολύ η βιολογία των βυθών από ότι η ηλίθια καθημερινότητά μου, ήμουν καλύτερος άνθρωπος. Με βεβαιότητα η απάντηση είναι ναι, τουλάχιστον η φαντασία μου θα πήγαινε πολύ πιο μακριά από τα μπαλκόνια.

19 Φεβρουαρίου, 2008

Χιονισμένα παγκάκια

http://www.youtube.com/watch?v=Ryiy1yKAk80


Όλο το σαββατοκύριακο έβλεπα ταινίες, αφου το χιόνι με έκλεισε μέσα. Ανακάλυψα τον PER FLY ("Το παγκάκι", " Η κληρονομιά" και "Η Ανθρωποκτονία"), πολύ ενδιαφέρον Δανός σκηνοθέτης με καθαρή εικόνα και άποψη πάνω σε θέματα. Η τελευταία του ταινία για την πολιτική αντίσταση ήταν λιγάκι σαθρή, οι εικόνες όμως με αποζημίωσαν σε κάθε περίπτωση.

15 Φεβρουαρίου, 2008

Short life

Η ζωή είναι μικρή για να κάνει κανείς όλα όσα θέλει, και ακόμη μικρότερη για να προλάβει να απολαύσει τους κόπους του από όσα έχει προσπαθήσει.
Quelle Miserabilite

14 Φεβρουαρίου, 2008

Εξουθένωση-

Καθε πρωί απέναντι μου βλέπω δυο μαυρισμένα (από το μολύβη) μάτια, γεμάτα κούραση και απογοήτευση. Άλλαξε κοινωνική θέση μέσα σε 5 χρόνια, δηλαδή προς τα κάτω. Οι προοπτικές της ήταν να φτάσει την κορυφή και έφτασε τον πάτο, από την οργάνωση βιομηχανικών μονάδων έφτασε να φτιάχνει excel που της βγάζουν τα μάτια. Οπότε και εγώ που δεν είναι ούτως ή άλλως να φτάσω πουθενά, βλέπω μια καταραμένη ύπαρξη απέναντί μου και μου γυρνάνε τα άντερα με αυτό που ζω και αυτό που με περιμένει. Δεν μεγάλωσα με τρόπο που επέτρεπε να φανταστώ την κατάντια. Χωρίς να το καταλάβω, η κατάντια ήταν πάντοτε απέναντι μου, όμως όχι τόσο κοντά, στο διπλανό τραπέζι δηλαδή. Έτσι κάθε μέρα φεύγω με λίγη μαυρίλα παραπάνω. Που είναι το τόσο σημαντικο; ότι το κατεστραμμένο αυτό όν, οικτίρει τον εαυτό του και διαδίδει χιλιάδες ψέμματα για το παρελθόν της. Μια μυθοπλασία και μυθολογία ταυτόχρονα. Οπότε ο μηχανισμός "δεν πιστεύω αυτά που λες για να μη τρελλαθώ", κινητοποιείται και στα πραγματικά θέματα. Μια διασάλευση της πραγματικότητας. Πολύ απολαμβάνω αυτή τη συνύπαρξη, άκρως ξεθεωτική.

13 Φεβρουαρίου, 2008

Everything


Τελικά ο φωτογράφος του πρακτορείου SANA, Wasim Kheir Beik πήρε αυτό πού ήθελε μέ φακό από 30 μέτρα απόσταση (μαζί καί τό πρώτο βραβείο γιά τό 2007 από τήν Eνωση Αραβικών Πρακτορείων Ειδήσεων) αφου η μικρούλα αρνηθηκε να τον αφήσει να τη φωτογραφήσει από κοντά....
Αυτή η φωτογραφία θυμίζει πολλά σε κάποιους μεγαλύτερους, και σε μένα τα ρεπορτάζ από τις καμένες περιοχές της Ελλάδας..αγώνας ενάντια σε όσους μας ξεχνάνε..


08 Φεβρουαρίου, 2008

Κλιμα...

Δεν έχω πολύ χρόνο να διαβάζω blogs, και μάλιστα κάποιοι γράφουν πολλά, οπότε το να γράψω εκεί μου φαίνεται περιττό, γιατί συνήθως θα συμφωνώ και αν όχι απλά θα δείξω αρνητισμό...
Σ¨ημερα διάβασα για την απαισιοδοξία. Ακολουθώ τον κυνισμό και την απαισιοδοξία από όσο με θυμάμαι. και από την άλλη να δίνω ελπίδα και αισιοδοξία στους άλλους. Όχι γιατί υποκρίνομαι, αλλά γιατί προσπαθούσα να δω τις επιλογές τους με το δικό τους μάτι. Είναι κάποια χρόνια τώρα που έχω αλλάξει ολότελα στάση ζωής. Δεν κάνω κανένα σχέδιο για το μέλλον και αρνούμαι να με φανταστώ μετά από 5 χρόνια. Σκέφτομαι μήπως είναι τρόπος διαφυγής μπροστά τα προβλήματα, και ίσως είναι, όμως απο την άλλη αυτό προέκυψε από τη λογική ανάλυση των καταστάσεων γύρω. Δνε θα μπω σε γενικεύσεις.
΄Το περίεργο είναι σε μια συζήτηση με συγγραφείς, όπου μου είπαν ότι αν δεν είσαι απαισιόδοξος δεν μπορείς να είσαι δημιουργικός. Δεν το κατάλαβα ομολογω. Νομίζω απλά ότι για να προσεγγίζεις απαισιόδοξα τα πράγματα, ή είσαι ηττοπαθής ή είσαι υπερβολικά συνειδητοποιημένος και ευαισθητοποιημένος. Επομένως, πιθανόν στη δεύτερη περίπτωση να εισαι και δημιουργικός.Η έστω περισσότερο δημουργικός, καθώς οι αφορισμοί δεν οφελούν πουθενά.
Η συζητηση για το ένα ή το άλλο δεν έχει νόημα. ειμαι ορκισμένα απαισιόδοξη, αλλά αποφεύγω να το δηλώνω με τις απόψεις μου, γιατί δεν βοηθά κανέναν κάποιος πεσσιμιστής. Απλά μαυρίζει το κλίμα. Και ανέκαθεν προτιμούσα το ηλιόλουστο κλίμα...

05 Φεβρουαρίου, 2008

Δημοσιευση-Δημοσιοτητα

Εχθές εξετάστηκα στο μάθημα του Εθνικισμου, "Η διεθνής Διάσταση του Εθνικισμού" και φυσικά την Κυριακή διάβασα τις εφημερίδες. Για τα γεγονότα του Σαββάτου και είδα και τη δήλωση ενός μέλους των ακροδεξιών που αρνήθηκε τη βία, αλλά επέμενε να προστατεύσει το χώρο για να κάνει τη διαδήλωσή του...με ποιο τρόπο; μάλλον με αυτόν που είδαμε όλοι. Διάβασα λοιπόν για το διαφοριστικό ρατσισμό, όπου οι ακροδεξιοι υποστηρίζουν την απόλυτη ιδιαιτερότητα ενός πολιτισμού (όχι πια "φυλής") που επιβάλλει την μη ανοχή του άλλου και προβάλει το φόβο της επιμειξίας. Με μια εμμονή στη "διαφορά". Αυτός ο ψυχολογικός όχλος που περιφέρεται χωρίς σκέψη, μόνο με μίσος αντί για συναίσθημα, που πάει; ίσως θα έλεγε κανείς ότι αυτοί τουλάχιστον έχουν μια βεβαιότητα-αυταπάτη ότι κάπου διαφέρουν, εγώ όμως δεν έχω καμία βεβαιότητα.
Και η εικόνα των παλαιστινίων που περάσαν σε διπλανή χώρα για να φάνε ψωμί, ομοίως με κάνει να ανησυχώ πως όσο πιο πρωτότυπα οδυνηρά πράγματα ακούγονται, τόσο πιο λίγες βεβαιότητες μπορούν να προκύψουν.

28 Ιανουαρίου, 2008

Γρηγορα...

όλα γίνονται γρήγορα και δεν προλαβαίνεις να τα αντιληφθείς. Το ίδιο γεγονός δεν έχει βέβαι την ΄διια βα΄ρύτητα για όλους. Εγώ είχα την ευκαιρία να δω τον Α. Δαβή πέρυσι σε μια παράσταση και να ασκήσω την κριτική μου βεβαίως, φέτος υποκλίνομαι στο δέος του θανάτου του και όλα όσα είπε η έκανε παίρνουν άλλη αίγλη. Ιδίως ότα κάποιος υπηρξε δάσκαλος. Κάποιοων μαθητών. Που τον άκουσαν και τον αποκάλεσαν φωτεινό πνεύμα. Δεν γίνετια διάλογος επ αυτου. Ως έχει. Μένει έτσι. Και η απώλεια έτσι μένει. Η συνεργάτης μου δεν τον γνώριζε. για αυτήν ήταν ένας θάνατος ακόμη, όπως του κ. Χριστόδουλου, ο οποίος ίσως είναι η αφορμή για μια εθνική αργία, που όλοι επιθυμούμε. άνθρωπος και αυτός. Και οι αξίες και οι ιεραρχήσεις του δυτικού συστήματος καλά κρατούν.
Και όλα αυτά, ενώ ξεκίνησα με το ερώτημα που με τρώει τις μέρες αυτές. Γιατί ο πρωθυπουργός μας δέχτηκε να μας ξεπουλήσει στον αμερικανικό (κυρίως) κολοσσο λογισμικού. Γιατί το έκανε αυτό; δεν έπρεπε να μας ρωτήσει; Η ψήφος που του εδόθη δεν ήταν για αυτό το σκοπό. Για αυτό τα περιοδικάκια του Ινστιτουτου καραμανλή λιβάνιζαν ότι η καινοτομία στην Ελλάδα είναι πολύ πίσω; για αυτό τα έγκριτα περιοδικά μιλάνε για τη διείσδυση του ιντερνετ στην Ελλάδα; δεν περίμενα μια χώρα να ξεπουλιέται τόσο εύκολα και γρήγορα. φαντάζομαι δεν θα προλαβαίνουν να μετρήσουν τα έσοδα από το ξεπούλημα. θα το κάνουν όταν θα πάνε σπίτι τους με στομάχια γεμάτα για 3 γεννιές ακόμα...

24 Ιανουαρίου, 2008

Γραφω

Γράφω αγωγές για δημοσιογράφους που ανεύθυνα διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις. και πρέπει να δω τι είναι σχόλιο, τι είναι είδηση, τι είναι ισχυρισμός, και κυρίως τι από όλα τα προηγούμενα είναι ψέμματα. Και μπαίνει στη μέση η τιμή. και όταν κάποιος την προσβάλλει από το τηλεοπτικό πόντιουμ, η τιμωρία μπορεί να πάει ως και 20.000, ή και παραπάνω. Ο άνθρωπος μου βέβαια έχει ήδη χάσει 10 χρόνια από τη ζωή του.όχι γιατί μετανιώνει που εκτέθηκε, αλλά από την αδικία. Όταν όμως ακόμη και μέσα στη Βουλή, κάποιοι λασπολογούν και ο δήθεν πρόεδρος δεν λέει τίποτα, τότε τα δικαιώματά μας στην δημοκρατία ΜΑΣ που πάνε; πουθενά δεν πάνε. τα λόγια λέγονται και αυτιά τα ακούνε. μέχρι εκεί. και μετά πιάνουμε δουλειά εμείς. μετά από 2 χρόνια θα ζητήσουν συγγνώμη, για να αποδείξουν ότι είναι ανανδροι. ε, και; τότε η περιουσία, το χρήμα γίνεται πάλι σημαντικό. αυτό πονάει, όχι το να σκοτώσεις τον πατέρα κάποιου, αυτό θα το ξεχάσει, αν του πάρεις την περιουσία, ποτέ....

17 Ιανουαρίου, 2008

Συμμετοχή..

Συμμετοχή σε αυτοκτονία, συμμετοχή σε ληστεία, συμμετοχή εγκλήματα ποινικά και πάσης φύσεως. Συμμετοχή ηθελημένη και αθέλητη, συνειδητή και υποσυνείδητη, όλοι οι υπεύθυνοι και ανεύθυνοι συμμετέχουν, αλλά...δεν το γνωρίζουν ή..δεν θέλουν να το γνωρίζουν. Έχει τεράστιο ενδιαφέρον πως μέσα σε ένα μήνα η "ΑΛΗΘΕΙΑ", η "ΤΙΜΗ", η "ΑΜΑΡΤΙΑ" η "ΑΘΩΟΤΗΤΑ" αποκτούν και πάλι νόημα, όπως και σε εκείνες τις μεγάλες δίκες. Η διαφορά είναι ότι τότε ψάχναμε όλοι τους ενόχους και το λόγο που έκαναν τα εγκλήματα, τώρα ψάχνουμε το άλλο πρόσωπο αυτών που γνωρίζουμε ή έστω βλέπαμε μπροστά μας. ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ. καμια λέξη παραπάνω. Το Πριν και το Μετά. και οι διανοούμενοι ξαναμιλούν για την αδικία του Βυζαντινού Χριστιανισμού, για την καντιανή κατηγορική προσταγή και το διονυσιακό στοιχείο στην Αρχαιότητα. Πως να μη σκεφτώ ότι η ιστορία είναι κύκλος και επανέρχεται; πως να μη θεωρήσω ότι η απόσταση μου είναι μια διαφοροποίηση; Δράση και Απόδραση. Δράση και Αντίδραση.
Μόνο Καταφάσεις, έτσι για διαφορά...

16 Ιανουαρίου, 2008

http://naftilos.blogspot.com/

Όσα θα ήθελα να πω με αυτή την εικόνα μεταφέρονται.

Παω να τροχίσω το σπαθί μου..

10 Ιανουαρίου, 2008

Η ποίηση είναι εκείνος ο εαυτός μας που δεν κοιμάται ποτέ...

Γ. Σαραντάρης


ακόμη συνεχίζουν να λυσσομανάνε και να βυσοδομούν γύρω από το πτώμα. όποιος διαχειρίζεται αθώος δεν είναι, αλλά είναι καλύτερο αντί να περιμένουμε να ξεσπάσουμε πάνω του, να τον έχουμε από πριν ελέγξει....
Ξέρετε, κανείς δεν παίρνει λεφτά, αν δεν τα ζητήσει. Μήπως όχι μόνο να κατηγορούμε αυτόν που δίνει, αλλά και εκείνον που ζητάει; Πάντα αναμέτρηση δυνάμεων λαμβάνει χώρα. Ενεργές-Αντενεργές....Στο Νίτσε δεν άρεσε η διαλεκτική. δεν θα του άρεσε πολύ περισσότερο η παρανόηση της διαλεκτικής που πραγματοποιούμε εμείς αυτό τον καιρό....Αλλά και ποιος είναι ο Herr Nietzche θα μου πείτε