28 Ιανουαρίου, 2008

Γρηγορα...

όλα γίνονται γρήγορα και δεν προλαβαίνεις να τα αντιληφθείς. Το ίδιο γεγονός δεν έχει βέβαι την ΄διια βα΄ρύτητα για όλους. Εγώ είχα την ευκαιρία να δω τον Α. Δαβή πέρυσι σε μια παράσταση και να ασκήσω την κριτική μου βεβαίως, φέτος υποκλίνομαι στο δέος του θανάτου του και όλα όσα είπε η έκανε παίρνουν άλλη αίγλη. Ιδίως ότα κάποιος υπηρξε δάσκαλος. Κάποιοων μαθητών. Που τον άκουσαν και τον αποκάλεσαν φωτεινό πνεύμα. Δεν γίνετια διάλογος επ αυτου. Ως έχει. Μένει έτσι. Και η απώλεια έτσι μένει. Η συνεργάτης μου δεν τον γνώριζε. για αυτήν ήταν ένας θάνατος ακόμη, όπως του κ. Χριστόδουλου, ο οποίος ίσως είναι η αφορμή για μια εθνική αργία, που όλοι επιθυμούμε. άνθρωπος και αυτός. Και οι αξίες και οι ιεραρχήσεις του δυτικού συστήματος καλά κρατούν.
Και όλα αυτά, ενώ ξεκίνησα με το ερώτημα που με τρώει τις μέρες αυτές. Γιατί ο πρωθυπουργός μας δέχτηκε να μας ξεπουλήσει στον αμερικανικό (κυρίως) κολοσσο λογισμικού. Γιατί το έκανε αυτό; δεν έπρεπε να μας ρωτήσει; Η ψήφος που του εδόθη δεν ήταν για αυτό το σκοπό. Για αυτό τα περιοδικάκια του Ινστιτουτου καραμανλή λιβάνιζαν ότι η καινοτομία στην Ελλάδα είναι πολύ πίσω; για αυτό τα έγκριτα περιοδικά μιλάνε για τη διείσδυση του ιντερνετ στην Ελλάδα; δεν περίμενα μια χώρα να ξεπουλιέται τόσο εύκολα και γρήγορα. φαντάζομαι δεν θα προλαβαίνουν να μετρήσουν τα έσοδα από το ξεπούλημα. θα το κάνουν όταν θα πάνε σπίτι τους με στομάχια γεμάτα για 3 γεννιές ακόμα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: