Γραφω

Γράφω αγωγές για δημοσιογράφους που ανεύθυνα διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις. και πρέπει να δω τι είναι σχόλιο, τι είναι είδηση, τι είναι ισχυρισμός, και κυρίως τι από όλα τα προηγούμενα είναι ψέμματα. Και μπαίνει στη μέση η τιμή. και όταν κάποιος την προσβάλλει από το τηλεοπτικό πόντιουμ, η τιμωρία μπορεί να πάει ως και 20.000, ή και παραπάνω. Ο άνθρωπος μου βέβαια έχει ήδη χάσει 10 χρόνια από τη ζωή του.όχι γιατί μετανιώνει που εκτέθηκε, αλλά από την αδικία. Όταν όμως ακόμη και μέσα στη Βουλή, κάποιοι λασπολογούν και ο δήθεν πρόεδρος δεν λέει τίποτα, τότε τα δικαιώματά μας στην δημοκρατία ΜΑΣ που πάνε; πουθενά δεν πάνε. τα λόγια λέγονται και αυτιά τα ακούνε. μέχρι εκεί. και μετά πιάνουμε δουλειά εμείς. μετά από 2 χρόνια θα ζητήσουν συγγνώμη, για να αποδείξουν ότι είναι ανανδροι. ε, και; τότε η περιουσία, το χρήμα γίνεται πάλι σημαντικό. αυτό πονάει, όχι το να σκοτώσεις τον πατέρα κάποιου, αυτό θα το ξεχάσει, αν του πάρεις την περιουσία, ποτέ....