25 Μαΐου, 2010

Κάποιος ξέχασε να μου πει τι να γράψω

Μετά από μια βόλτα στην πόλη του φωτός, την πόλη των πάρκων θα την αποκαλούσα τώρα πια, επιστροφή στο πεδίο μάχης. Εδώ που μένω δεν θα πάρω ποτέ το ποδήλατο μου να βγω μια βόλτα και κανένα αεράκι δεν θα φυσήξει την πλάτη μου. Εαν ήξεραν όσοι μένουν στην Πόλη του Φωτός πόσο τυχεροί είναι, ίσως να μην άναβαν ποτέ ξανά φωτια, ίσως να μην μεθούσαν ποτέ ξανά, για να ξεχάσουν ότι όλα είναι παντού το ίδιο πολύπλοκα απλά.
Είναι δύσκολο κάθε μέρα να θυμάσαι πως ήταν 20 χρόνια πριν, όπου πάλι έναν πόλεμο επικαλούσουν και κάποιο θερμό επεισόδιο. Είναι όλη αυτή η ζέστη που απλώνεται από το Ιρακ ως τη Σερβία και το ατέλειωτο Χουμπλα-Χουμπλα που απλώνεται από την έρημο ως τον Σηκουάνα.
The art of being here θα γίνει η πιο δύσκολη, η πιο γρατσουνισμένη φωνή που συγκινεί το Ειναι σου. Ετοιμάσου, μάζεψε τόξα και ασπίδες, θα κερδίσει αυτός που θέλει να διασχίσει και να φτάσει στην ακτή.

10 Ιουνίου, 2009

Μηχανή Άμλετ

Κάνε θεε μου να σπάσω το σβέρκο μου την ώρα που θα πέφτω από τον πάγκο της μπυραρίας...

23 Φεβρουαρίου, 2009

Διακοπές μέσα και πάνω στο χιόνι...

Θέλουν και επιμένουν να βάλουν τον κόσμο να κάνει διακοπές, να περικόψει τις δουλειές. Αλλά τι θα κάνει όλος αυτός ο κόσμος στον ελεύθερο του χρόνο; θα βλεπει τηλεόραση;θα διαβάζει περιοδικά; θα κάνει μανικιούρ ή θα γράφει στα περιοδικά πόλης; πόσο θα αντέξει ένας άνθρωπος υπερδραστήριος στην αδράνεια;αυτή η μετάβαση δημιουργεί τραύμα, ποιος θα την θεραπεύσει; κανείς, αλλωστε αυτό είναι το σχέδιο να πέσει το ηθικό, οι αντοχές, τα όνειρα.Κλεισμένη η ασχήμια τους σε μια γυαλα και να πέσει στη θάλασσα, μποτίλια, να ταξιδέψουμε σε καρυδότσουφλο όσος χρόνος μένει ακόμη..

11 Φεβρουαρίου, 2009

Coming back...

Πολυ πολυ καιρό έλειψα, αναρωτιόμουνα που είμαι και τι μπορώ να πω.Είναι καιρός αφού η στάχτη έχει αρχίσει και καταλαμβάνει όλη την περιοχή να πω ότι θέλω, όπως είπε ένας φίλος για να μείνει κάτι εδώ, αφού στον πραγματικό κόσμο ότι και να φτιάξω γκρεμίζεται, γιατί όχι δηλαδή...
Ξεκινάμε!

09 Δεκεμβρίου, 2008

Σαν τον ποντικο στη στέγη...

Η δεύτερη μέρα των καταστροφών άρχισε να μπαίνει στο ρυθμό της ρουτίνας...για τον τηλεθεατή...σαν τις βόμβες στη Καμπούλ...η έκπληξη είναι κάπως μειωμένη, τώρα πια όλα τα περιμένουμε, καθώς και την εξάπλωσή της σε όλη την πόλη.
Τα πρωινά είμαι σαν ποντικός, τρυπώνω σε ένα λεωφορείο ή στο μετρό και σκαω μύτη στη Χαριλάου Τρικούπη, ναι, λίγο πριν τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, τα μόνα γραφεία αντιπολίτευσης στον πλανήτη που φυλάσσονται 365 μέρες το χρόνο!και συναντάω τις φάτσες των "ανδρων των ΜΑΤ" που το μάτι τους γυαλίζει αυτές τις μέρες, που κοιτάνε γυναίκα και είναι έτοιμοι να της ορμήσουν, που κρατάνε τα δακρυγόνα σε τσιγκινα κουτάκια και καπνίζουν ψιλοαμέριμνοι, ψιλοετοιμοπόλεμοι. και επικρατεί στο δρόμο μας μια νεκρική ησυχία, αυτή που προμηνύει ανησυχία και κρυφή δραστηριότητα. Ανεβαίνω στο ποντικίσιο γραφειάκι μου, συναντώ κόσμο που παρά τις δυσκολίες μετακίνησης έρχεται να πάρει λεφτά και κατά τις 3.00 φεύγω. Μη τυχόν και νυχτώσει. Και βγουν οι κακοι, οι κουκουλοφόροι, που μάλιστα από ότι ακουω πρέπει να είναι και ΣΥΡΙΖΑ (έχουμε στυλ σαν Έλληνες, με την ταυτότητα και τη μαγκιά μας) και εγώ πρέπει να είμαι μέσα, σαν την κοκκινοσκουφίτσα.
Σήμερα ανέβηκα και τη Σκουφά. Τα μπαρ με τις σαμπανιες και τις μπόμπες πήγαν από ..μπομπα...Μαύρες σακκούλες σκεπάζαν τις τζαμαρίες.Ένας προνοητικός για να γλιτώσει το νεο χτυπημα κόλλησε και χαρτάκι από εκτύπωση υπολογιστή "ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΗ" για να παρει με το μέρος του τους κακούς και μη χαλάσουν τη προσοψη που πριν μια βδομάδα ανακαίνισε...και πιο πάνω σκουπιδοσακκούλες μαύρες. και κλειστά όλα. σήμερα δεν ήπιε κανείς καφε...
Και κατέβηκα προς Νομική, ρημαδιό ο Βαράγκης και ένα JEEP ήταν για μουσείο, καμμένο ως εκεί που δεν παίρνει.Στη γωνία οι "΄άνδρες των ΜΑΤ", περιμένανε...εμένα ή τους κουκουλοφόρους, ή τους κακούς, ή όλους μας που ίσως τολμήσουμε μια μέρα να γίνουμε κακοί, ή και να παραμείνουμε ως έχει, απλά θα τολμήσουμε να πουμε μια αντίθετη κουβέντα;
Τη μισώ αυτή τη σύγχυση, αυτό το φόβο, αυτό το μπέρδεμα και την κατασκευή εικόνων και ιδεών.Πολύ χαμηλά. Και αυτή τη φορά δεν ξερω αν θα γεννήσει κάτι αυτή η καταστροφή. Και το φοβάμαι γιατί διάλογος δεν γίνεται.Αυτή η ευκαιρία να ακουστεί κάτι, πάλι χάθηκε. και θα ξυπνήσουμε με τους ίδιους απέναντί μας αύριο. Πιο αγριεμένους. Δεν πιστεύω ότι η αστυνομία είναι ο εχθρός, εχθρός είναι η εξουσία και η προπαγάνδα της. Ακούω τα παντα και συνεχώς θυμάμαι τις απολύσεις στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, θυμάστε, τα πρωτα σημάδια λογοκρισίας. και παλι θα μείνουμε στην ωμή βία και στα καμμένα μαγαζιά, γιατί δικαιοσύνη ποτέ δεν αποδίδεται εδώ κάτω, μόνο τα χαλια μας ανακυκλώνουμε.
Ο ποντικός έχει ήδη φτάσει σε ασφαλές λιμάνι και περιμένει...τη σειρά του...

08 Δεκεμβρίου, 2008

ΓΑΜΩ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Ναι ρε, καψανε το δεντρακι ,το ψηλότερο της Ευρώπης, ναι ρε, εγινε πρωτοχρονια λίγο πιο νωρίς, γιατί άλλαξε η χρονιά, μη σας πω και η βλαχοπρωτευουσούλα μας. "Αυτή δραματική νύτα που ζούμε"..λεει η τρελή που ασχολείται με το χριστουγεννιάτικο δεντράκι και όχι με το παιδί που το τσακίσανε και το είδαμε όμορφα και καλά όλοι μας. τον χτυπάγανε στο κεφάλι και του περάσανε χειροπέδες για να τον διαλύσουν κάτω από τη στοά. "Για τις περιουσίες των μικρομεσαίων, ρε γαμώτο" θα φωνάζανε οι "άντρες των ματ"....ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΛΙ; ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΑΣ ΜΑΡΑΝΕ Ή Ο ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΘΑ ΚΑΕΙ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΗ, ΜΗ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ........

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ "ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ" ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!!!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!!!Βλεπω ενα χοντρο Αβραμόπουλο στο βήμα της Βουλής που φοράει τη στυλάτη οδύνη του. ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΨΕΜΜΑ, ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΟΡΟΙΔΙΑ, ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ. Η Αρένα άνοιξε και τα λιονταρια περιμένουν, καιρός να πέσουν μέσα κάποιοι που ξέχασαν να ακούνε και μόνο μιλάνε με λόγια πλαστικά.

07 Δεκεμβρίου, 2008

Προμελετημένο έγκλημα...

Το διάβασα στον "ανεμο"(naftilos.blogspot.com) και ειμαι μαζί του 100%. στημενο και άκρως αηδιαστικο, ντροπιαστικό και εξευτελιστικό.΄Πνιγεσαι και που το σκεφτεσαι. Αν δολοφονουμε τα μωρά μας, καλυτερα να μη τα αφήνουμε να βγουν απο το μαιευτήριο. Σε ενα κωλοχώρι σαν την Αθήνα, γίνονται τα εγκληματα των μεγαλουπόλεων και των κοινωνιών ακραίων (πραγματικά) ανισοτήτων. ΣΚΑΤΑ, καθε μέρα και χειρότερα. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΑΛΛΟ.
και ως συνήθως μπερδευονται οι αναρχικοί με τους χουλιγκανς και οι ακροαριστεροί με τους φασίστες. Η σύγχυση που επικρατεί στο χαλασμενο μυαλό των περισσοτέρων μεγαλώνει από τα επαναλαμβανόμενα πλάνα και τη ψευδή διασπορά ειδήσεων. παρτε λίγο ακόμη κλιμα τρόμου. κλειστείτε μέσα και κυρίως ψωνίστε φαγητό, τα Προάστια του Παρισιού ανάψανε τις φωτιές στα Εξάρχεια. Κύριε Σαρκοζί βοηθείστε τον αδυνατισμένο κύριο Υπουργό Δημοσίας Αναρχίας και Αταξίας.
Αν δεν δουμε αρπυστριοφόρα της αστυνομίας, χαιρετήστε με σοβιετικα...